آشنایی با ورزش پینگ پنگ + تاریخچه، قوانین و تنیس روی میز در المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰

تنیس روی میز یا پینگ - پنگ ورزشی است که روی میز توسط دو یا چهار بازیکن انجام می‌شود. این ورزش برای افزایش تمرکز، کاهش وزن و ایجاد آرامش توصیه می‌شود.

به گزارش ایمنا، تنیس روی میز یکی از ورزش‌های جذاب است که تعداد شرکت‌کننده کمی لازم دارد و می‌توان با تهیه میز آن، در خانه نیز به انجام این ورزش پرداخت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تاریخچه تنیس روی میز

خاستگاه بازی تنیس روی میز (table tennis) بریتانیا است. این بازی از سال ۱۸۸۰ و از روی تنیس راکتی اختراع شد. تنیس روی میز ابتدا به دلیل صدای پینگ‌پنگ توپ، بازی پینگ‌پنگ نام گرفت ولی در برخی کشورها چون این واژه درگذشته برای تحقیر ساکنان شرق آسیا استفاده می‌شد و دارای بار نژادپرستی است از این واژه استفاده نمی‌شود، به همین علت واژه تنیس روی میز برای این بازی بیشتر کاربرد دارد. این بازی توسط فدراسیون جهانی تنیس روی میز (‌ITTF) که در سال ۱۹۲۶ تأسیس شد اداره می‌شود.

نحوه بازی تنیس روی میز

تنیس روی میز (پینگ‌پنگ)، به‌صورت انفرادی (تک‌به‌تک) یا گروهی (دوبه‌دو) و روی یک میز انجام می‌شود. هر بازیکن یک راکت دارد و با استفاده از آن باید به توپ ضربه بزند. میز بازی توسط یک تور به دونیمه تقسیم‌شده است که برخورد توپ با آن قوانین خاصی دارد. فرد شروع‌کننده باید سرویس بزند و گیرنده باید توپ را بازگشت دهد و به همین ترتیب هر دو بازیکن توپ را به‌صورت متوالی و مطابق قوانین بازی برگشت می‌دهند.

قوانین کلی تنیس روی میز

ورزش تنیس روی میز شامل پنج گیم ۱۱ امتیازی است و هر بازیکن یا تیمی که زودتر به امتیاز ۱۱ برسد برنده آن گیم است. اگر هر دو بازیکن به امتیاز ۱۰ برسند باید بازی را آن‌قدر ادامه دهند تا اختلاف امتیازشان به ۲ برسد.

سرویس

بازیکنی که سرویس را میزند باید توپ را بدون حرکت روی کف دست آزاد خود قرار داده و آن را بدون چرخش و باحالت تقریباً عمودی به سمت بالا پرتاب کند به صورتی که توپ حداقل ۱۶ سانتی‌متر بالا رود. به‌طورکلی سه نوع سرویس کوتاه، بلند و متوسط در این بازی وجود دارد.

برگشت توپ

برای برگرداندن توپی که سرویس شده یا بازگشت داده‌شده باید طوری به آن ضربه زد که از بالا یا کنار مجموعه تور رد شود و یا بعد از برخورد با مجموعه تور به زمین حریف برخورد کند.

قوانین بازی انفرادی تنیس روی میز

بازیکن شروع‌کننده باید طوری سرویس بزند که ابتدا توپ به نیمه‌ی زمین خودش و بعد از عبور از تور به نیمه‌ی زمین حریف برخورد کند. بعد از ضربه سرویس، در ضربه‌های بعدی، توپ فقط باید در نیمه زمین بازیکن حریف فرود آید. وقتی سرویس تغییر می‌کند سرویس زننده قبلی گیرنده جدید می‌شود. این کار باعث می‌شود تا هر دو بازیکن به‌طور یکسان در بازی سهیم باشند.

قواعد بازی چهار نفره تنیس روی میز

قوانین بازی چهار نفره نیز مانند قوانین بازی دو نفره است با این تفاوت که در این بازی سرویس‌ها دوتادوتا عوض می‌شوند و اگر امتیاز هر دو تیم ۱۰-۱۰ شد بعدازآن سرویس‌ها یکی‌یکی عوض می‌شود و مانند بازی انفرادی، گروهی که دو امتیاز جلو بیفتد برنده است. در بازی گروهی نفر اول سرویس میزند و گیرنده توپ را برگشت می‌دهد، بعدازآن شریک سرور توپ را برمی‌گرداند و سپس شریک گیرنده برگشت توپ را انجام می‌دهد.

اصطلاحات پینگ پنگ مدت‌زمانی را که توپ تنیس در جریان بازی درحرکت است رالی میگویند. اگر در ضربه اول، توپ بعدازاینکه به زمین سرویس زننده خورد، به تور بخورد و بعد با زمین حریف بخورد کند یک نت حساب می‌شود و بازیکن شروع‌کننده باید دوباره ضربه را بزند و هیچ امتیازی برای کسی در نظر گرفته نمی‌شود. دستی که راکت را می‌گیرد دست بازی و دست دیگر دست آزاد گفته می‌شود. بازیکنی که اولین ضربه را در یک رالی میزند، زننده سرویس و بازیکنی که دومین ضربه را میزند گیرنده سرویس نامیده می‌شود. خطی که به‌صورت فرضی در هر دو جهت امتداد داشته باشد، خط پایانی است.

امتیاز گیری در پینگ‌پنگ

هر بازیکن به‌غیراز مواردی که رالی یک نت حساب می‌شود، در موارد زیر یک امتیاز کسب می‌کند: اگر حریف او سرویس را صحیح اجرا نکند. اگر حریف او برگشت توپ را صحیح اجرا نکند. اگر بعد از انجام یک سرویس و یک برگشت صحیح توپ قبل از آنکه توسط حریف زده شود به‌جایی غیر از مجموعه تور اصابت کند. اگر توپی که توسط حریف زده می‌شود، بدون برخورد با زمین بازیکن از خط انتهایی رد شود. اگر حریف بر سر راه توپ مانعی ایجاد کند. اگر حریف دو بار پشت سر هم به توپ ضربه بزند. اگر حریف با قسمتی از راکت که فاقد پلاستیک است به توپ ضربه بزند. اگر حریف یا هر چیزی که پوشیده و یا به همراه دارد، سطح بازی را حرکت دهد یا به مجموعه تور برخورد کند. در بازی‌های گروهی اگر بازیکنان حریف خارج از نوبتی که در ضربه‌های اول تعیین‌شده به توپ ضربه بزنند. مجموعه تور تنیس روی میز

مجموعه تور شامل تور، پایه‌ها و گیرنده‌هایی است که تور را به میز وصل می‌کنند. ارتفاع تور از سطح میز ۱۵.۲۵ سانتی‌متر است. ارتفاع پایه‌ها نیز به‌اندازه ارتفاع تور است. حد سر آویز تور باید ۱۵.۲۵ سانتی‌متر خارج از خط کناری میز باشد.

اندازه میز پینگ پنگ

میز تنیس می‌تواند از هر ماده‌ای ساخته شود فقط این نکته مهم است که هرگاه توپ از ارتفاع ۳۰ سانتی‌متری رها می‌شود پس از برخورد به میز ۲۳ سانتی‌متر بالا بیاید. سطح میز به شکل مستطیل و با طول ۲۷۴ سانتی‌متر، عرض ۱۵۲.۵ سانتی‌متر و ارتفاع آن از سطح زمین ۷۶ سانتیمتر است.

مشخصات توپ تنیس روی میز

توپ تنیس سبک و توخالی و رنگ آن سفید یا نارنجی مات است تا باعث انعکاس نور نشود. قطر این توپ کروی شکل حدود ۴۰ میلی‌متر و وزن آن ۲.۷ گرم است. بر اساس قوانین، توپ باید ۲۶-۲۴ سانتی‌متر ارتفاع بگیرد.

راکت ورزش تنیس روی میز

راکت تنیس روی میز یک راکت چوبی باروکش پلاستیکی است. قسمت چوبی آن تیغه نامیده می‌شود که باید صاف و محکم باشد و ۱۷ سانتی‌متر طول و ۱۵ سانتی‌متر عرض دارد. یک سمت راکت به رنگ قرمز و سمت دیگر باید سیاه باشد.

فواید تنیس روی میز جلوگیری از ابتلاء به آلزایمر فعالیت هر دونیم کره مغز به‌صورت هم‌زمان هم آهنگی دست و چشم روش آسان و سرگرم‌کننده برای کاهش وزن افزایش سرعت عمل تقویت هوش و عملکرد مغز افزایش و بهبود تمرکز زوج‌درمانی

عوارض تنیس روی میز

در صورت رعایت نکردن نکات ایمنی ممکن است موقع انجام این ورزش به عوارض زیر دچار شوید:

احتمال جوش زدن پیچ‌خوردگی کشیدگی تاندون‌ها کشیدگی و پارگی بافت‌های عضلانی بیماری آرنج تنیس‌بازان یا همان التهاب نواحی استخوانی آرنج، عضلات، تاندون‌ها و اپی کوندیل آرنج فرق تنیس روی میز با پینگ پنگ

اصلی‌ترین تفاوت تنیس روی میز با پینگ‌پنگ در ضربه است به این صورت که در تنیس روی میز، توپ قبل از به زمین خوردن می‌تواند برگشت داده شود اما در پینگ‌پنگ توپ باید حتماً بعد از یک‌بار زمین خوردن برگشت داده شود. زمین، راکت و توپ پینگ‌پنگ کوچک‌تر است و همچنین راکت تنیس می‌تواند در اندازه‌های متفاوت باشد ولی اندازه راکت پینگ‌پنگ ثابت است.

تنیس روی میز در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰

این ورزش از سال ۱۹۸۸ به ورزش‌های المپیک اضافه شد. دربازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ که از ۲۴ ژوئیه تا ۶ اوت ۲۰۲۱ در توکیو برگزار شد، درمجموع ۱۷۲ ورزشکار از ۲۴ کشور در این رشته در دو بخش مردان وزنان باهم رقابت کردند که چین با کسب چهار مدال طلا و ۳ مدال نقره در صدر کشورهای شرکت‌کننده قرار گرفت.

تنیس روی میز ایران در المپیک ۲۰۲۰

نوشاد و نیما عالمیان دو برادر و ملی‌پوش ایران به‌عنوان نمایندگان کشور برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ معرفی شدند. این دو برادر در نیمه‌نهایی در مقابل یکدیگر قرار گرفتند که در این مسابقه نیما عالمیان برادرش را شکست داد و به فینال رفت. در بازی نهایی نیز با پیروزی توانست سهمیه المپیک را کسب کند و تنها نماینده ایران در بازی‌های تنیس روی میز المپیک ۲۰۲۰ شد که در این مسابقات نتوانست مدالی کسب کند.

تنیس روی میز در بازی‌های پارالمپیک توکیو ۲۰۲۰

در بازی‌های پارالمپیک این رشته مخصوص افراد قطع عضو، ضایعات نخاعی، جسمی - حرکتی و فلج مغزی که دارای کلاس‌بندی ۱۰-۱ T می‌باشند، است. در اینجا نیز مسابقات به دو صورت انفرادی و تیمی در دو بخش آقایان و بانوان، به‌صورت ایستاده یا نشسته برگزار می‌شود. آغاز این رشته در ایران از سال ۱۳۵۹ است.

المپین‌های تنیس روی میز ایران

«ابراهیم علیدخت» در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا، «مجید احتشام‌زاده» در ۲۰۰۰ سیدنی، «شاهین اخلاق‌پسند» در ۲۰۰۴ آتن، «افشین نوروزی» در ۲۰۰۸ پکن، نوشاد عالمیان و «ندا شهسواری» در ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو و «نیما عالیان» در ۲۰۱۶ ریو و ۲۰۲۰ توکیو افتخار نمایندگی تنیس روی میز ایران در دوره‌های مختلف المپیک را بر عهده داشته‌اند. بهترین نتیجه نمایندگان ایران تاکنون در اختیار نوشاد با ثبت ۲ پیروزی در المپیک لندن است.

کد خبر 519985

منبع: ایمنا

کلیدواژه: تنیس روی میز المپیک تنیس روی میز تنیس روی میز المپیک توکیو تنیس روی میز ایران پینگ پنگ چیست عکس پینگ پنگ عکس تنیس روی میز چگونه شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق تنیس روی میز قوانین بازی المپیک ۲۰۲۰ توپ ضربه مجموعه تور سانتی متر اگر حریف پینگ پنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۴۱۸۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟

روزنامه هم میهن نوشت: اتفاقاتی که این روزها در فضای ورزشی ایران رخ داده است، از یک نظر پدیده جدیدی محسوب نمی‌شود. در حقیقت، ساختار سیاسی ایران با دو مشکل اساسی در این موضوع مواجه است. ازیک‌سو، نمی‌خواهد خود را با ضوابط عمومی فدراسیون‌های جهانی یا کمیته بین‌المللی و منشور المپیک سازگار کند و درعین‌حال، می‌خواهد که همچنان از مزایای عضویت در این نهادها بهره‌مند شود و در مسابقات المپیک و جهانی و باشگاهی شرکت کند. از سوی دیگر، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خود را با الزامات فرهنگی ورزش در داخل کشور تطبیق دهد.

ریشه این مسئله نیز در ناسازگاری فرهنگ ورزشی با ارزش‌های سنتی است. این ناسازگاری به‌ویژه در ورزش زنان اهمیت بیشتری دارد. در سنت اجتماعی ما زن اساساً واجد جایگاهی نبود که بخواهد برای اثبات خود به صحنه بیاید و از آن مهمتر سرود برابری با مرد را بخواند. آن سنت الزامات خاص خود را به رفتار و پوشش و جایگاه زنان بار می‌کرد.

ولی زن در جامعه جدید تمام این محدودیت‌ها را رد می‌کند. شاید تعجب کنیم که چرا برخی از زنان نیز همپای مردان از کلمات رکیک استفاده می‌کنند. کلماتی که حتی کاربرد آن از سوی زنان وجاهت منطقی ندارد. علت این پدیده در همین اصرار به برداشتن مرزهای تمایزی است که چون به اجبار ایجادشده شکل‌های افراطی و حتی مضحک هم پیدا کرده است.

مشکل مهم و دیگر این ساختار داشتن تصور حق انحصاری امور به‌ویژه در حوزه فرهنگ نزد صاحبان قدرت است این تصور موجب شده که در اجرای اهداف فرهنگی به‌کلی ناکارآمد شوند. نمونه آن فضای عمومی ورزشگاه‌ها به‌ویژه فوتبال است که متاسفانه در کشتی هم هست و در سال‌های اخیر به والیبال و سایر رشته‌های ورزشی هم سرایت کرده است.

سیاست‌زدگی در ورزش، انحصار نسبی در مالکیت تیم‌های ورزشی، کوشش برای تبدیل ورزش به ابزاری برای پیشبرد اهداف فرهنگی غیرمرتبط با ورزش، عدم حضور مردم و ذینفعان در مسائل و مدیریت باشگاه‌ها و نیز تنظیم مقررات عمومی فضاهای ورزشی، در کنار علاقه وافر برای حضور در رقابت‌های ورزشی در سطح بین‌المللی و کوشش برای کسب مدال و جام و افتخار به آنها؛ جملگی موجب ایجاد سیاست‌هایی متعارض و فضایی مغشوش در ورزش شده است که دیر یا زود هزینه آن هم باید پرداخته شود.

این‌گونه تعارضات و عوارض در اغلب حوزه‌های مدیریتی وجود دارد ولی به عللی از جمله ضرورت تبعیت از منشور المپیک و مقررات فدراسیون‌های جهانی؛ در ورزش برجسته و مشهود شده است؛ زیرا در صورت عدم رعایت ضوابط این نهادهای بین‌المللی، امکان اخراج از فدراسیون‌های ورزشی جهانی وجود دارد و از آنجا که ورزش به‌ویژه ورزش قهرمانی رکن مهمی در تامین اوقات فراغت یا حتی هویت‌بخشی جوامع جدید است، تن دادن به اخراج موجب بحران داخلی خواهد شد.

فراموش نکنیم که ایران همچنان در حوزه ورزش در مقایسه با کشورهای مشابه خود حرف‌های زیادی برای بروز استعدادها دارد. بعلاوه پربیننده‌ترین شبکه تلویزیونی ایران با فاصله زیاد، شبکه‌هایی است که به ورزش می‌پردازند و الا صداوسیما فاقد مشتری جدی خواهد بود.

مجموعه این وضعیت در ورزش ایران موجب شده که حکومت هم در داخل و هم در خارج دچار چالش شود. چالش‌هایی که با گذشت زمان تشدید می‌شود و به اتخاذ تصمیمات به نسبت عجیب منجر شده و خواهد شد.

راه‌حلی جز سیاستگذاری بدون تناقض یا با تناقضات اندک نیست. با ممنوع کردن حضور زنان یا مردان در ورزشگاه‌ها هیچ مسئله‌ای حل نخواهد شد. مقررات پوشش هم همچنان دامن‌گیر فدراسیون‌های ورزشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام